بر باد شد دلم

وقت زیارت حرمت شاد شد دلم

از قید غصه ها همه آزاد شد دلم

شیرین تر از طواف تو خوابی ندیده ام

اَحلی مِن العسل ، همه فرهاد شد دلم

آقا ! دلم به لطف شما گرم و روشن است

خورشیدِ ظهرِ نیمۀ مرداد شد دلم

من خطبه های دختر مولود کعبه را

در شام و کوفه دیدم و آباد شد دلم

مولا ! نگاهی از سر رحمت به من فکن

چون بَرده ای که بُرده ای از یاد شد دلم

ثبت است برجریدۀ عالم دَوامتان

من شاهدم که دفتر اسناد شد دلم

تا انتقام خون تو چیزی نمانده است

زخم از فساد و کینه و بیداد شد دلم

فریادِ العطش ز بیابان کربلا

با گوش دل شنیدم و فریاد شد دلم

کامت دوباره تشنۀ یک جرعه آب شد

مسمومِ زهرِ کینۀ شیّاد شد دلم

طفلت هنوز گرم تلذّی است از عطش

چون شیرخواره ، طعمۀ صیاد شد دلم

از آب هم مضایقه کردند کوفیان

مذبوح قوم جاهل جلاد شد دلم

زخم از شماره بر تنت ای گل فزونتر است

شرمنده از شمارش اعداد شد دلم

کشتی شکست خوردۀ طوفان کربلا

غرقابِ خونِ دیدۀ اَمجاد شد دلم

ای سرو راست قامت بستان مصطفی

بعد از تو چون رَماد چه بر باد شد دلم

آتش گرفته خیمۀ طفلان فاطمه

سوزان چو درب خانۀ اوتاد شد دلم

نوغنچه های باغ فدک را کتک زدند

بر نیزه ها به دیدۀ اَشهاد شد دلم

آنقدر درس مرثیه ات را مرور کرد

تا در کلاس گریه ات استاد شد دلم

طبعم اگر افاقه کند دل فَرَزدَقی است

مبهوت صبر حضرت سجاد شد دلم

شعرم عطای دختر موسی ابن جعفر است

از قم دوباره راهی بغداد شد دلم

شب اربعین حسینی / 20 صفر 1432  .

قم - حرم مطهر فاطمه معصومه سلام الله علیها