غریبانه می روم

(به مناسبت هجرت به قم)

 

من از این شهر واژگون ، چه غریبانه می روم

من غریبانه از وطن ، مثل بیگانه می روم

دیگراین شهرباشکوه، پیش چشمم خرابه ای است

عمرم اینجا تباه شد ، من ز ویرانه می روم

شهر دیر آشنای قم ، عش آل محمد است

چون پرستوی خسته ای ، سوی کاشانه می روم

فکر و عقل معاش را ، در وطن جا گذاشتم

پی تحصیل معرفت ، همچو دیوانه می روم

مال و عنوان و اعتبار ، ثروت و جاه و افتخار

همه بازیچه اند و بس ، من کریمانه می روم

والدینم اگر شوند ، راضی از من مرا بس است

مال و مکنت مرا چه سود ، من فقیرانه می روم

من پناهم در این جهان ، دخت موسی ابن جعفر است

در حریمش کبوترم ، به سوی لانه می روم

من بدین دار ابتلا ، چه غریبانه آمدم

چه غریبانه زیستم ، چه غریبانه می روم

جمعه 19 شهریور 1389

عید فطر 1431

تهران